Planujesz remont mieszkania, budujesz dom, a może chcesz wymienić urządzenia AGD na nowszej generacji? Warto przyjrzeć się dokładnie, co kupujesz i jak się to ma do środowiska. Producenci mają obowiązek dokładnego oznakowania swoich towarów, więc przynajmniej teoretycznie, nic nie da się ukryć przed konsumentem. Warto dokładnie zapoznać się z opisem na etykiecie i wybrać produkt, który jest nieszkodliwy dla naszego zdrowia i został wyprodukowany z poszanowaniem środowiska. Poniżej przedstawiamy kilka najpopularniejszych oznakowań ekologicznych i zachęcamy Was do rozważnych zakupów.
Błękitny anioł – to niemiecki i pierwszy w Europie system certyfikacji (powstał w 1977 roku). Tą etykietę znajdziecie na wielu produktach min. telewizorach, farbach, lakierach, czy bateriach.
Nordycki Łabędź – najpopularniejsze oznaczenie ekologiczne w krajach Skandynawii. Znak przyznawany jest na 3 lata, po upływie których ponownie sprawdzana jest zgodność produktu z kryteriami. Łabędziem mogą być oznakowane urządzenia AGD, meble, materiały budowlane, wyroby papiernicze, baterie, żarówki, kotły grzewcze, a także technologie druku (więcej informacji).
EKO-ITB – znak przeznaczony dla produktów budowlanych, przyznawany przez centrum akredytacji Instytutu Techniki Budowlanej. O ten znak mogą ubiegać się wyroby budowlane o mniejszej szkodliwości dla środowiska podczas całego cyklu życia produktu.
Energy Star – program Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych i Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych. Od kilku lat także obowiązuje w krajach Unii Europejskiej. Kupując urządzenia posiadające ten znak mamy gwarancję, że są one co najmniej o 30% wydajniejsze niż inne urządzenia w tej samej klasie. Komputery produkowane według standardów Energy Star 4.0 są oszczędniejsze od zwykłych nawet o 65%.
Etykieta energetyczna – informuje o zapotrzebowaniu na prąd. Klasy oznaczone są literami: A, B, C, D, E, F, G. Klasa A oznacza urządzenia najbardziej efektywne, a G – najmniej. Na niektórych urządzeniach możemy także znaleźć oznaczenia o wyższej klasie A+ lub A++.
Europejska Stokrotka – jest wielobranżowym oznaczeniem stosowanym w krajach Unii Europejskiej. Etykieta jest dowodem, że produkty zostały wyprodukowane z troską o środowisko i nie zawierają substancji niebezpiecznych. Stokrotkę można znaleźć na wielu towarach, min.: telewizorach, pralkach, komputerach, zmywarkach, żarówkach, farbach, lakierach, detergentach i środkach czyszczących.
Znak ekologiczny EKO – przyznawany przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. Mogą otrzymywać go wyroby krajowe jak i zagraniczne, wytwarzane przy wykorzystaniu technologii odpowiadających najwyższym standardom w zakresie ochrony środowiska, które nie powodują negatywnych skutków dla środowiska podczas wytwarzania, transportowania, instalowania, użytkowania i utylizacji.
FSC – znak jest gwarancją, że drewno, z którego wykonano np. meble nie pochodzi z miejsc, gdzie prowadzona jest rabunkowa gospodarka leśna, a produkt został wytworzony z surowców, które pozyskano z certyfikowanych obszarów leśnych zarządzanych zgodnie z normami FSC.
PEFC – kupując produkty z tym znakiem wspieramy odpowiedzialną gospodarkę leśną. Produkty lub surowce użyte do jego produkcji pochodzą z lasów z certyfikatem PEFC, a więc mamy pewność, że nie przykładamy ręki do bezmyślnego niszczenia lasów.
Zielony punkt – jeden z najczęściej stosowanych znaków na świecie. Umieszczony na opakowaniu oznacza, że producent wniósł wkład finansowy w budowę i funkcjonowanie systemu odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych. Znajdziemy go na kartonach, puszkach, butelkach i innych produktach. Znak nie określa jakości ekologicznej produktu.
Pętla Möbiusa – symbol recyklingu. Oznacza jedynie, że produkt lub opakowanie można przeznaczyć do recyklingu. Liczba w środku pętli Möbiusa informuje, ile procent surowców wykorzystanych do produkcji pochodziło z recyklingu.
Dbaj o czystość – ten znak umieszczony na towarze przypomina nam, że opakowanie powinno trafić do kosza na odpady, aby nie zanieczyszczało środowiska.